مصاحبه با آدام گاسکوین سرپرست جلوه‌های بصری فیلم T2 Trainspotting
این مصاحبه توسط وینست فرِی (VINCENT FREI) در فروردین 1396 انجام و در تیر همان سال ترجمه شده است
در سال 2015 آدام گاسکوین (Adam Gascoyne) از طرف استودیو یونیون وی‌اف‌ایکس (Union VFX) روی فیلم (THE THEORY OF EVERYTHING) کار کرد. او سپس روی پروژه‌های زیادی از جمله (STEVE JOBS)، (THE PROGRAM) و (FLORENCE FOSTER JENKINS) مشغول بود. در این مصاحبه او درباره فیلم (T2: TRAINSPOTTING) که همکاری جدید او با کارگردان دنی بویل (Danny Boyle) است صحبت می‌کند.
این همکاری جدید با کارگردان دنی بویل چگونه بود؟
همیشه شروع یک پروژه جدید با دنی بسیار هیجان انگیز است. انرژی و شور و شوق او بی حد و حصر بوده و به دیگران نیز سرایت می‌کند.
احساس شما درباره کار کردن روی دنباله‌ی (قسمت دوم) چنین فیلم شاخصی چه بود؟
فیلم اصلی (TRAINSPOTTING) (قسمت اولی که ساخته شد) برای من خیلی مهم است. همان قسمت اول آن، الهام بخش من برای کار روی این فیلم بود. استفاده از موسیقی و جلوه‌های بصری در زمان خود پیشگامانه بود، یک تاثیر گذار واقعی. درگیر شدن در قسمت دوم این فیلم باعث افتخار واقعی بود.
رویکرد و انتظارات او درباره جلوه‌های بصری چه بود؟
اگرچه نمی‌توان این فیلم را یک فیلم جلوه‌های بصری محور نامید، استودیو یونیون روی 400 پلان کار کرد. تمرکز بسیار روی پیدا کردن روشی برای به تجسم فانتزی، فلش‌بک‌ها و توهم‌ها که در سراسر داستان تاکید داشتند، بود. ما محیط‌هایی ساختیم که روایت را بهتر می‌کرد، از بین رفتن تدریجی آپارتمان اسپاد درحالی که نزدیک به تخریب شدن است و مطمئن شدیم که میخانه پسر بیمار در یک محیط تقریبا متروک که تقریبا همه چیز دیگر هم نابود شده است. جلوه‌های دیگر تاکید روی لحظاتی در داستان داشت که به اسپاد اجازه می‌داد تا دلاوری جعلی خود را با کشیدن امضاء در هوا با نور به نمایش گذارد. دیدن این فیلم و تجربه پخش خروجی آن روی پرده نقره‌ای باعث خوشحالی و لذت فراوان بود.
رویکرد و انتظارات او درباره جلوه‌های بصری چه بود؟
اگرچه نمی‌توان این فیلم را یک فیلم جلوه‌های بصری محور نامید، استودیو یونیون روی 400 پلان کار کرد. تمرکز بسیار روی پیدا کردن روشی برای به تجسم فانتزی، فلش‌بک‌ها و توهم‌ها که در سراسر داستان تاکید داشتند، بود. ما محیط‌هایی ساختیم که روایت را بهتر می‌کرد، از بین رفتن تدریجی آپارتمان اسپاد درحالی که نزدیک به تخریب شدن است و مطمئن شدیم که میخانه پسر بیمار در یک محیط تقریبا متروک که تقریبا همه چیز دیگر هم نابود شده است. جلوه‌های دیگر تاکید روی لحظاتی در داستان داشت که به اسپاد اجازه می‌داد تا دلاوری جعلی خود را با کشیدن امضاء در هوا با نور به نمایش گذارد. دیدن این فیلم و تجربه پخش خروجی آن روی پرده نقره‌ای باعث خوشحالی و لذت فراوان بود.
چگونه محیط‌های مختلف را ایجاد کردید، مخصوصا محیطی که در اطراف آپارتمان اسپاد (یکی از شخصیت‌های فیلم) بود؟
تصاویر پلان‌ها را در گریندیکس واقع در ادینبورگ فیلم‌برداری کردیم. سپس ساختمان‌ها را فرسوده کرده و محل‌های تخریب شده را در سراسر اطراف برج‌های بلوک ایجاد کردیم. همچنین طبقات و تعداد ساختمان‌ها را برای تصاحب بیشتر زمین‌های اطراف بالا بردیم.
می‌توانید بیشتر درباره کار روی محیط اطراف میخانه پسر بیمار به ما بگویید؟
پلان‌های مربوط به میخانه در گلاسکو فیلم‌برداری شد. سپس آن را درون یک مت پینتینگ دیجیتالی از اسکله لِیث (اسکله‌ای در شمال شهر ادینبورگ) قرار داده و یک قطار سی‌جی درحال عبور به آن اضافه کردیم و در کل محیط را متروکه و در حال تخریب شدن ساختیم.
چگونه پلانی که اسپاد درحال سقوط به پشت از بالای ساختمانش است را ساختید؟
اسپاد بصورت بدلکاری میدانی متصل به کابل در حال سقوط از ارتفاع کم به سمت بازوان رِنتون در حالی که او روی اسکت بسته شده بود و به درون نمای دوربین کشیده می‌شد، فیلم‌برداری شد. به علاوه حذف کابل، ما یک بدل دیجیتالی از اسپاد ساخته و بصورت دستی سقوط او را متحرک سازی کردیم. در واقع با توجه به مت پینتینگ دیجیتالی بودن برج‌های بلوک، این یک پلان کاملا سی‌جی است.
اسپاد توانایی خود در امضاء کردن روی هوا را نشان می‌دهد. چگونه این افکت را ساختید؟
برای نمایش مهارت امضاء زدن اسپاد، ما حرکت انگشت او را در حالی که داشت روی هوا امضاء می‌کرد ردیابی کرده و سپس درخشندگی نوشتن در هوا را بصورت دستی متحرک سازی کردیم.
می‌توانید بیشتر درباره افکت‌های مختلف پروژکتور در فیلم برای ما بگویید؟
تمامی فلش‌بک‌ها به سبک کارهای هنرمند بیل ویولا (Bill Viola) روی دیوار آپارتمان اسپاد مانند تصویر پروژکتور پخش می‌شد. توسعه ظاهر پلان‌ها بر اساس چندین تصویر پروژکتور واقعی بود که سر صحنه در اتاق زمان برداشت صحنه‌های دیگری از فیلم ساخته بودیم. ما تصاویر پروژکتور را با استفاده از اشعه‌های پرنور حجمی طوری ساختیم که همه جای اتاق را پوشش دهد، نه فقط روی دیوارها را.
می‌توانید بیشتر درباره فلش‌بک‌های بِگبی (Begbie) و چگونگی ساخت نسخه‌ی جوانتر او برای ما بگویید؟
ما به دقت تصاویری را از فیلم اول که فکر می‌کردیم از نظر زاویه تاجای ممکن روی شخصیت‌های فیلم در صحنه تطابق دارد، انتخاب کردیم. سپس تصاویری از بِگبی، اسپاد و رنتون را درست در همان زاویه فیلم‌برداری کرده و روی یکدیگر کامپوزیت کردیم. دیدن بِگبی جوان که در کنار رابرت کارلیل بیست سال پیش بازی می‌کرد بسیار جالب بود
می‌توانید با جزئیات توضیحاتی درباره ساخت پلان نهایی اتاق رنتون بدهید؟
این اتاق از یک دکور دو و نیم متری سر صحنه به یک اتاق کاملا سی‌جی که به عقب کشیده شده بود گسترش یافت و زمان آن یک دقیقه و سی ثانیه بود. اتاق با استفاده از پوستر و موکت معروف رنتون تزئین شد، که دکور آن توسط دپارتمان هنر با دقت فراوان طوری ساخته شد که با فیلم اصلی مطابقت داشته باشد. ما کل پلان را در مایا و توسط آرنولد رندر گرفته و کامپوزیت آن را به همراه المان های دیگر داخل پلان در نرم افزار نوک انجام دادیم
چگونه با استودیو تومیتو (Tomato) برای تیتراژ پایانی همکاری کردید؟
ما پس زمینه‌هایی از آپارتمان اسپاد را در اختیار تومیتو قرار دادیم که در ادامه آنها نیز با استفاده از فیلم‌های ضبط شده دیگر تدوین کرده و سپس اصلاحاتی را روی آن انجام داده و تیتراژ پایانی را اضافه کردند. نتیجه نهایی خیره کننده بود.
پیچیده‌ترین سکانس برای ساخت کدام بود و چرا؟
احتمالا پلان پایانی از اتاق رنتون بخاطر طول زمان رندر آن بود.
آیا افکت مخفی دیگری مانده که بخواهید برایمان آشکار کنید؟
تعداد زیادی بهبود تصویر و بالا بردن کیفیت مخفی در فیلم رخ داده که به روایت بهتر داستان کمک می‌کند.
پلان یا سکانسی بود که باعث بی‌خوابی شما شود؟
پلان آخر که رنتون در اتاقش می‌رقصید کمی سخت بود، هرچند به نظر ساده می‌آید ولی چالش‌هایی را با رندر کردن آن پلان داشتیم. ما یک مدل دراز از اتاق ساخته و با المان‌های دکور صحنه به آن بافت دادیم، که شامل پوستر معروف قطار از صحنه فیلم قبلی می‌شد. دوربین با سرعت بالا داخل اتاق به عقب پرواز می‌کرد، که حدود یک دقیقه و نیم درحالی که تیتراژ پایانی شروع می‌شد طول کشید. ما با موشن بلر کلی بازی کرده و روی سطوح مختلف صحنه آن را بالا و پایین تنظیم کردیم تا افکت کشیدگی لازم را بدست آوریم.
چه چیزی را از این تجربه به یادگار نگه می‌دارید؟
در طول این فیلم از آزادی خلاقیت بسیاری که داشتیم لذت برده و بسیار خوش گذشت، که همه‌ی این را مدیون روش فیلم‌سازی برپایه همکاری مشترک با دنی هستیم. بخشی از این پروژه بودن باعث افتخار است.
چه مدت روی این فیلم مشغول بودید؟
من تقریبا یک سال درگیر بودم، مدت زمان برای پسا تولید برای رسیدن به زمان برنامه ریزی شده اکران خیلی فشرده بود، بنابراین تیم فوق‌العاده ما واقعا به سختی کار کرد حتی در طول تعطیلات کریسمس هم مشغول بودند تا به ضرب العجل تعیین شده برسیم.
چند پلان جلوه‌های بصری کار کردید؟
ما حدود 400 پلان کار کردیم که 350 پلان از آن در فیلم استفاده شد.
تعداد اعضای تیم شما چند نفر بود؟
الان حدود 70 نفر که در حال رشد بوده و اخیرا یک فضای اضافی دیگری را در شهر سوهو ایجاد کردیم و نیازمند هنرمند‌های جدید هستیم.
پروژه بعدی شما چیست؟
ما مشغول کار روی فیلم‌های فاخر و پروژه‌های تلویزیونی مختلفی هستیم، اما در حال حاضر چیزی درباره آنها نمی‌توانم بگویم. چیزی که می‌توانم به آن اشاره کنم کارمان روی یک پروژه هیجان انگیز قسمت معرفی یک سریال برای شبکه آمازون پرایم است که در حال حاضر به عنوان قسمت معرفی این فصل در دسترس است. اسم آن اواسیس (OASIS) و برگرفته از رمان علمی تخیلی 2014 مایکل فابر (Michel Faber) به نام کتاب چیز‌های عجیب و غریب تازه (The Book of Strange New Things) است. بازیگر معروف این پروژه ریچارد مادن (Richard Madden) و کارگردانی آن به عهده کوین مک دانولد (Kevin Macdonald) است که قبلا با هر دوی آنها کار کرده‌ایم.
مترجم: محسن قهرمانی
در ویدئوی زیر پلان‌های بیشتری از جلوه‌های بصری این فیلم را تماشا کنید
نام فیلم: (T2 – Trainspotting)
کارگردان: دنی بویل (Danny Boyle)
سال تولید: 2017
بودجه: 40.4 میلیون دلار آمریکا
در ابتدا یک فرصت وجود داشت، سپس یک خیانت بوجود آمد. بیست سال بعد، مارک رِنتون (ایوان مک گرِگوری) به تنها جایی که می‌تواند آن را خانه بنامد بازمی‌گردد. سه نفری که منتظر او هستند رفقای قدیمی او اسپاد (ایون برِمنِر)، پسر بیمار (جانی لی میلر) و بِگبی (رابرت کارلیله). غم و اندوه، از دست دادن، شادی، انتقام، نفرت، عشق، ترس، پشیمانی، خود زنی و خطر روانی نیز به صف شده و منتظر او هستند.
