این اصطلاح از رنگ قرص مجازی‌ای گرفته شده است که یک مأمور هاورکرافت (که درون ماتریکس به‌عنوان یک آواتار بازپیکربندی شده است) به انسانی که هنوز درون ماتریکس زندگی می‌کند، می‌دهد. در حقیقت، این قرص یک برنامه‌ی ردیابی است که سیگنال حامل ذهن انسانِ درون محفظه را مختل می‌کند، به‌گونه‌ای که اپراتور هاورکرافت می‌تواند محل دقیق محفظه‌ای که بدن انسان در آن قرار دارد را شناسایی و با ارسال دستورات لازم، آن را از شبکه خارج کرده و فرد را بیدار کند. انسان‌هایی که به‌طور ناگهانی از خواب بیدار می‌شوند، ظاهراً توسط داک‌بات‌ها مرده تلقی می‌شوند. این ربات‌ها آن‌ها را از کابل‌های متصل به بدنشان جدا کرده و از محفظه‌‌شان به درون فاضلاب‌های متروکه‌ی شهرهای باستانی انسان‌ها تخلیه می‌کنند، جایی که خدمه‌ی هاورکرافت آن‌ها را پیدا و نجات می‌دهند.