قرص آبی

3 دقیقه برای مطالعه

آخرین بروزرسانی 1403/12/30

Everything That Has A Beginning, Has An End

Bluepill

"اگه قرص آبی رو بخوری، قصه تموم میشه. توی تخت خوابت بیدار میشی و هر چیزی که می‌خوای باور داشته باشی رو باور می‌کنی."

قرص‌آبی به انسانی اشاره دارد که از ماهیت واقعی ماتریکس آگاه نیست. قرص‌آبی‌ها معمولاً از نظر ذهنی و جسمی به‌طور نیمه‌دائم به نیروگاه متصل می‌مانند. 

قرص آبی = برنامه بازنشانی

اصطلاح عامیانه دیگری که مقاومت برای قرص‌آبی‌ها به کار می‌برد، “کاپرتاپ” است – اشاره‌ای به برند باتری‌های شیمیایی یک‌بارمصرف “دوراسل” و همچنین کنایه‌ای به کاربرد اصلی انسان‌های داخل محفظه: تولید انرژی برای ماشین‌ها.

"کاپرتاپ‌ها" چیزی جز باتری نیستند.

عملکرد قرص آبی #

این اصطلاح نام خود را از رنگ یکی از دو قرص مجازی گرفته است که یک مأمور کشتی هاورکرافت به انسانی که هنوز درون ماتریکس زندگی می‌کند، پیشنهاد می‌دهد.

اگر آن فرد تصمیم بگیرد که زندگی خود را در ماتریکس ادامه دهد، قرص آبیِ مجازی احتمالاً شامل یک فرمان بازنشانی است که او را به وضعیت قبلی بازمی‌گرداند تا زندگی خود را در ماتریکس ادامه دهد و هرگونه خاطره‌ای از این مکالمه را کاملاً فراموش کند. با این حال، این تصمیم لزوماً دائمی نیست، زیرا قرص‌قرمزها همیشه آماده‌اند تا به هرکسی که مایل به ترک ماتریکس باشد، کمک کنند.

از میان تمامی ساکنان زایان، تنها انسان‌هایی که درون ماتریکس متولد شده‌اند می‌توانند به عنوان مأمورانی که قادر به بازگشت به ماتریکس هستند، عمل کنند، زیرا آن‌ها دارای درگاه‌ذهنی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد ذهنشان دوباره به شبکه سیگنال ماتریکس متصل شود.

پس از آنکه نیو دوباره زنده می‌شود، آنالیست از قرص‌های آبی برای سرکوب خاطرات او استفاده می‌کند. اما هنگامی که نیو قرص‌ها را درون سینک می‌ریزد، خاطراتش کم‌کم بازمی‌گردند.

نمایی از رستاخیز ماتریکس

زمانی که باگز به نسخه‌ی برنامه‌ای از مورفیوس در مودال نیو فرصت ترک ماتریکس را پیشنهاد می‌دهد، او یک قرص قرمز و یک قرص آبی به او می‌دهد. مورفیوس پس از انتخاب قرص قرمز، قادر می‌شود که از ماتریکس خارج شود.

درون ماتریکس #

زندگی یک قرص‌آبی درون ماتریکس کاملاً به انتخاب‌های او بستگی دارد و می‌تواند در هر بخش از جامعه‌ای که بخواهد، فعالیت کند. بیشتر قرص‌آبی‌ها تمام عمر خود را در ماتریکس سپری می‌کنند، بی‌آنکه از ماهیت واقعی آن آگاه شوند.

از آنجا که آن‌ها به‌طور مستقیم به سیستم متصل هستند، هر ماموری می‌توانند شکل دیجیتالی آن‌ها را بدون هیچ هشداری به‌طور فیزیکی روی ظاهر خود بازنویسی کنند. این فرایند “تسخیر” نامیده می‌شود و تهدیدی جدی برای هر قرص‌قرمزی است که درون شبکه اصلی شناسایی شود. احتمالاً، پس از آنکه یک مامور کنترل یک فرد را رها کند، قرص‌آبی دیگر هیچ خاطره‌ای از اتفاقاتی که در آن مدت برایش افتاده است، نخواهد داشت. اگر یک مامور کشته شود، فرد قرص‌آبی که توسط او تسخیر شده بود نیز همراه او می‌میرد.

گالری تصاویر #

همچنین ببینید #

  • قرص‌قرمز: افرادی که از حقیقت ماتریکس آگاه شده و از آن خارج شده‌اند.
  • ماموران: برنامه‌های امنیتی هوش مصنوعی که برای حفظ کنترل ماتریکس و سرکوب تهدیدات طراحی شده‌اند.
  • مقاومت: گروهی از انسان‌های آزاد که علیه ماشین‌ها مبارزه می‌کنند.
  • ماتریکس: یک شبیه‌سازی واقعیت مجازی که انسان‌ها را درون خود نگه می‌دارد.
  • آنالیست: سازنده‌ی نسخه‌ی جدید ماتریکس که از قرص‌های آبی برای کنترل ذهن نئو استفاده می‌کند.
چه احساسی به این مقاله داری؟
به بالا بروید