گاهنبار: (بصورت کوتاه: گهنبار)
در زبان پهلوی بصورت گاهنبار آمده که دو جزء دارد
جزء یکم: «گاه» به معنی زمان
anbar: جزء دوم
yairya این جزء را از کلمه اوستایی
به معنی سالانه و فصلی دانسته‌اند
در اوستا از شش گهنبار یا جشن‌های شش‌گانه سال نام برده شده است. بر اساس متن‌های پهلوی، گاهنبارها جشن‌هایی برای بزرگداشت آفرینش جهان مادی است. آخرین و ششمین گهنبار مربوط به زمان فرود فَرَوَهَرها از آسمان به زمین است که در این گهنبار انسان آفریده شده است