این نقد توسط سید بهنام حسینی در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۹۶ نوشته شده است
- نقد فیلم لاتاری – سید بهنام حسینی
داش فرمون با قیصر به دوبی می رود!
تجربه جدید و البته متفاوت مهدویان در مقام کارگردانی که با تکیه بر عواملی چون فضاسازی متکی بر بازسازی دوره تاریخی معاصر با استفاده از طراحی صحنه و لباس و گریم فیلم های پیشین، علی رغم ضعف در روایت سینماتیک مورد تمجید قرارگرفته بود، محک خوبی بود تا عیار او را در ساخت و پرداخت اثری با موضوع معاصر نشان دهد.
در نگاه اول فیلم داستان نخ نمای پسری عاشق پیشه اما فقیر با دختری که پدری با مشکلات مالی دارد چندان امیدوار کننده نیست، اما هرچه پیش می رویم نشانه های فیلمفارسی برجسته تر می شود و تا بدانجا پیش می رود که داش فرمون و قیصر برای انتقام از دزد ناموس به سفر می روند! طٌرفه این که این قهرمانان علاوه بر شباهتشان به شخصیت های سینمای کیمیایی البته ویژگی های قهرمانان فیلم های حاتمی کیا را نیز توامان دارند!
فیلمنامه اثر که از عدم وجود منطق دراماتیک رنج می برد باعث شده که شخصیت ها در سطح باقی بمانند و اعمالشان غیر واقعی به نظر برسند. این جاست که به نظر می رسد مهدویان پس از ساختن فیلم های درام مستند (داکیودرام) و بازآفرینی فضای تاریخی از ارتباط برقرار کردن با دنیای معاصر ناتوان است!
این ناتوانی خود را حتی در شیوه میزانسن عمیق و دکوپاژ همراه با حرکات دوربین و لنز که به نظر می رسد کارکرد و البته ضرورت فرمی درستی در چهارچوب ساختاری اثر و پیشبرد روایت دراماتیک ندارند نشان می دهد.
علاوه براین لحن فیلم یک دست نیست و از فیلم های تین ایجری فرزان دلجو تا سینمای ارزشی ملاقلی پور را به یاد می آورد!
شخصیت هایی که انگیزه و نحوه استحاله شان در طی فیلم چنان خام و پرداخت نشده است که تبدیل به کاریکاتوری هجوآمیز از قهرمانان فیلمفارسی در ترکیب با شخصیت های جبهه رفته سینمای دفاع مقدس می‌شود!
همه اینها را اضافه کنید که به شعارزدگی و پوپولیسم جاری در سراسر فیلم که به وفور با چشم می آید. فیلم با تجویز نوعی تسویه حساب شخصی با عالم و آدم به جای صبر و مراجعه به قانون و نگاه ستایش آمیز به قهرمانی که علی رغم عمری باور ناگهان همه چیز را از دست رفته می بیند، عملا زنگ خطری را برای کارنامه چند دهه اخیر اجتماعی فرهنگی کشور به صدا در می آورد ! اما سوال اصلی این است که آیا گوش شنوایی هست!؟
- درباره فیلم
نام فیلم: لاتاری
کارگردان: محمد حسین مهدویان
سال تولید: ۱۳۹۶
امیر علی و نوشین دو جوان بیست و یک دو ساله قصد ازدواج با یکدیگر دارند. خانواده‌ها چندان موافق نیستند. آنها صبر پیشه کرده‌اند تا مرور زمان رضایت خانواده‌هایشان را جلب کنند. آن دو یکسری رؤیای مشترک دارند. برنده شدن در لاتاری و گرین کارت
